Kelly: ‘De slogan lijkt een gezegde te worden’

Op een mooie, zonnige dag in april gingen we naar Beverwijk voor de uitreiking van Het Rode Potlood. Gelukkige winnaar: Kelly Uiterwijk van de lokale partij Vrij! Beverwijk met haar slogan Zo VRIJ! als een aardbei. De slogan zorgde voor landelijke bekendheid voor Beverwijk als ‘aardbeienstad’. Toch is het jammer dat we nergens een Beverwijks aardbeiengebakje konden bestellen en de aardbeien op de markt uit Breda bleken te komen. Maar goed, voor even was het aardbeiensentiment helemaal terug.

Gemeentehuis van Beverwijk

Het gemeentehuis staat nu zeven jaar op de prominente plek in het centrum van Beverwijk. Voorheen was het een oud kantorencomplex buiten het centrum. Nu ligt het naast het station en vlakbij dé winkelstraat van Beverwijk. “Deze entree van Beverwijk is de laatste jaren enorm opgeknapt. Daar gaat veel geld in om, en ja: daarin heb je als gemeenteraad een controlerende functie.”

Poster bij de campagnewinkel

Zodra het over de sloganverkiezing gaat, veert Kelly op. “Het ging helemaal leven bij ons, dat was echt leuk. De sloganverkiezing voor bedrijven kende ik al omdat er een keer een bedrijf had gewonnen uit Velsen-Noord, hier niet ver vandaan. De verkiezing met politieke slogans was voor ons nieuw. We hebben ons binnen de partij lang afgevraagd wie de slogan heeft ingezonden. De foto is genomen bij onze campagnewinkel, maar we zijn er nooit achter gekomen door wie.”

‘Ik wilde de aardbei weer op de kaart zetten en dat is gelukt’

Kelly vond de nominatie in ieder geval al snel grappig. Ze moest haast wel, want een half uur nadat de verkiezing was gestart, werd ze al gebeld voor een interview. “Ongelofelijk wat voor impact dat heeft. Helemaal toen de uitslag bekend werd. We stonden om 7.00 uur alweer te flyeren op het station, maar mijn telefoon stond roodgloeiend met feliciterende radiostations. Ik ben toen maar in de auto gaan zitten om iedereen te woord te staan. Van Goedemorgen Nederland [vanaf 6:50] tot Gerard Ekdom op radio 2. Na telefonische interviews tot 10.00 uur ging het gekkenhuis verder met opnames voor NH Nieuws. Rond het middaguur werd het eindelijk rustiger en kon ik weer gaan flyeren.”

Op het NOS-journaal

En dat allemaal terwijl zo’n campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen al slopend is. Kelly maakte wekenlang dagen van 8 uur ’s ochtends tot middernacht. “Dat zijn lange dagen. Het was toen ook heel koud. De sloganverkiezing gaf op dat moment wel een positieve boost aan de campagne. Mensen kwamen speciaal naar de campagnewinkel om te vragen of we nog aardbeien-merchandise hadden. Eerst moesten we op straat proberen die aardbeientasjes en sleutelhangers aan mensen te slijten, nu stonden mensen ons op te wachten. We waren helemaal leeg. Niks meer, alles was op.”

Van slogan naar gezegde

Aardbeiensleutelhangers met de speerpunten van de partij

Vooral het feit dat de aardbei hierdoor weer tot leven kwam in haar stad vond Kelly een leuke bijkomstigheid. “Het aardbeiensentiment kwam helemaal terug bij mensen. Wij zijn echte ‘aardbeien’, zo’n negentig procent van de inwoners weet dat. Net zoals mensen uit Heemskerk ‘ezels’ zijn. Het aardbeiengevoel was bij veel Beverwijkers echter weggezakt. Ik wilde de aardbei weer op de kaart zetten en dat is gelukt. Ik heb mensen door het hele land onze aardbeiengeschiedenis kunnen uitleggen. Wijkers waren er altijd trots op en dat saamhorigheidsgevoel zag ik nu weer. Vooral oudere mensen zagen ’m meteen op de flyer en het is nu zelfs zo dat mensen de slogan gebruiken zonder te weten dat hij bij onze partij hoort. Ook de PvdA-wethouder gebruikt ’m graag omdat ze ’m zo leuk vindt. Het lijkt een gezegde te worden.”

Meer pareltjes

Uitreiking van Het Rode Potlood

Kelly bedacht de slogan zelf. “Als lijsttrekker moest ik het campagnemateriaal regelen. De andere kandidaten zat ik steeds achter de broek dat ze hun persoonlijke slogan voor op hun campagneposter moesten aanleveren. Een half uur voordat de posters naar de drukker moesten had ik pas tijd om iets voor mezelf te bedenken. Ik stond in de keuken bij mijn moeder hardop te denken. Het zijn maar vijf posters, wie ziet dat nou? Uiteindelijk kwam ik op Zo VRIJ! als een aardbei! omdat het rijmt, daardoor blijft het hangen. Op zo’n poster heb je toch weinig ruimte om echt iets inhoudelijks te zeggen. Ik had echt niet zoveel publiciteit verwacht.” Eerlijk is eerlijk, het is een wonder dat niet een van haar partijleden is ingezonden voor de sloganverkiezing, want ook die slagzinnen zijn ‘pareltjes’. Wat te denken van Een stem op Puck brengt geluk van Puck Witte, nummer 2 op de lijst. Of Julius, voor jullie dus van Julius Boele (nummer 6).

[tekst gaat verder onder de foto]

Zo blij als een aardbei

‘Wijkers zijn zeikers’

Veiligheid in wijken, gratis parkeren in het centrum en een cultuuromslag bij de gemeente (weg met de barricade van ambtenaren!): dat zijn de speerpunten van de partij Vrij! Beverwijk, en de kernboodschap die Kelly wilde overbrengen op de kiezers. Dat doet ze uiterst professioneel, maar Kelly is dan ook sinds haar achtste al zeer geïnteresseerd in politiek. “Dat was tijdens de opkomst van Pim Fortuyn”, vertelt ze. “Ik vond dat enorm interessant. Later ben ik in contact gekomen met Joost Eerdmans en ben ik ook bij het huis van Pim geweest. Tijdens de herdenking in Driehuis heb ik ook gesproken. Ik was toen negen jaar.”

Beverwijk (circa 40.000 inwoners) is geen gemakkelijke gemeente als het om politiek gaat. De opkomst is er altijd laag, dit jaar slechts 45 procent (dat is wel 2 procent meer dan vier jaar geleden), ondanks de intensieve campagnevoering van alle partijen om mensen vooral naar de stembus te krijgen. “Wijkers zijn zeikers”, zegt Kelly. “Zo staan we bekend in de dorpen om ons heen. Het klopt ook wel. We zijn direct en zeiken graag als er iets niet goed is. Het is hier doods en er gebeurt niets, dat zeggen we snel. Maar als een buitenstaander dat zegt, moet die onmiddellijk zijn mond houden.”

[tekst gaat verder onder de foto]

Kelly op haar plek in de raadszaal

Voor Kelly is stemmen meer dan vanzelfsprekend. “De politiek is de plek waar het gebeurt, waar je iets kunt veranderen. Als je kritiek hebt, moet je er wat aan doen. En op z’n minst gaan stemmen.” Ze loopt al zes jaar mee in de gemeenteraad, was iedere vergadering aanwezig. Toen ze een jaar geleden de mogelijkheid kreeg een eigen partij op te richten, twijfelde ze geen moment. “Ik wilde het wel serieus doen. We zijn geen one-issuepartij en hebben een diverse kieslijst met experts op alle gebieden, van zorg tot cultuur en onderwijs. Als het moet, nemen we coalitie-verantwoordelijkheid.” In totaal kreeg Vrij! Beverwijk 1355 stemmen, dat kwam uit op 2 zetels. Kelly neemt alle tijd voor de raad; haar man zorgt met zijn baan in het onderwijs voor de inkomsten. “Ik ben niet de politiek in gegaan voor het geld. Dat kan ook niet met campagnewerken van 80 uur. Nu kan ik alle stukken doornemen en heb ik de hele dag tijd om ambtenaren lastig te vallen.”

Arie de Aardbei bij Pauw

Van oudsher wonen er volgens Kelly veel arbeiders in Beverwijk. Zelf komt ze ook uit een arbeidersgezin. Haar vader werkte bij Tata Steel en na de scheiding van haar ouders – nu zo’n tien jaar geleden – ging haar moeder aan de slag in de schoonmaak. “Ze woont in een appartement met sociale huur, in een wijk waar de afstand tot de politiek groot is. In die wijk leven zaken als verloedering en onveiligheid heel sterk. Ik laat bijna dagelijks de hond van mijn moeder uit en merk dat het goed is om daar als politicus over straat te lopen. Mensen spreken je gemakkelijker aan en zo weet je wat er speelt. Daarom trekt de plaatselijke politiek me nu meer dan de landelijke politiek.”

Ook Tefke en Christine zijn aardblij

Het was ook de moeder van Kelly die de kleur paars aan de partijposter gaf. “Mijn man heeft het logo getekend, met liberaal lichtblauw. Volgens mijn moeder moest daar paars bij. Dat liep behoorlijk uit de hand als partijkleur met paarse sweaters en alles. Nu is toevallig het hele interieur van mijn moeders huis paars omdat ze groot fan is van Prince; we hadden bijna alles tijdelijk naar de campagnewinkel verhuisd, van stoelen en kussens tot poefjes.” Kelly’s moeder bedacht ook Arie de Aardbei en bestelde online de aardbeienknuffel. Arie kreeg een prominente rol in de campagne om belangrijke thema’s in Beverwijk aan te kaarten. “Veel mensen reageerden positief op onze mascotte, maar sommigen waren ook negatief. ‘Een knuffel, moet je die partij nou serieus nemen?!’ Dat soort reacties kregen we wel. Tot hij in beeld kwam tijdens de uitzending bij Pauw. De app-groep van de partij ontplofte zowat op dat moment. Toen dacht ik: ‘Nou, daar zit hij toch maar mooi.’” /TvD

In beeld bij Pauw